Κυπριακό: "Ώρα μηδέν"

Πάτρα, 17/11/2002
Πανθομολογουμένως, στα 40 χρόνια ύπαρξης του Κυπριακού προβλήματος (από το 1963) αρκετές φορές, ο λαός της Κύπρου άκουσε μεγαλόσχημες απόψεις περί λύσης του ζητήματος το οποίο μας βασανίζει για τόσες δεκαετίες. Αυτές τις μέρες, για άλλη μια φορά και με την υποβολή του σχεδίου Ανάν βομβαρδιζόμαστε από τα ηχηρά λόγια πολιτικών που αναφέρονται σε ιστορική στιγμή για την Κύπρο και τον Ελληνισμό.
Πράγματι, πρόκειται περί ιστορικής στιγμής αν αναλογιστούμε πως η τυχόν αποδοχή του από τη δική μας πλευρά θα μας καταχωρίσει στην Ιστορία ως αυτόχειρες εν γνώσει μας.
Παρακολουθώντας όλες αυτές τις μέρες τα παράθυρα των τηλεοράσεων τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Κύπρο, άρχισα να διερωτώμαι: «Μήπως τελικά την Κύπρο διοικούν, σε εκτελεστικό επίπεδο εξουσίας, οι αποφυάδες του σιναφιού του Υπ. Εξωτερικών Γιώργου Παπανδρέου»;
Τα ερωτήματα αυτά για τα οποία προϋπήρχαν υπόνοιες ήρθαν να δέσουν με τις τελευταίες εξελίξεις στο Κυπριακό πρόβλημα. Οι ενορχηστρωμένες από καιρό ενέργειες, που πηγή έχουν πέραν του Ατλαντικού, εκφράστηκαν με τον καλύτερο τρόπο από τις εν Ελλάδι και εν Κύπρω μαριονέτες του Αγγλοαμερικανικού κατεστημένου.
Φίλε αναγνώστη,
Αυτή τη στιγμή εκφράζω τις προσωπικές μου απόψεις. Διαισθάνομαι τις αγωνίες κάθε πρόσφυγα, κάθε συγγενούς αγνοουμένου και σε διαβεβαιώ ότι όσο και αν καλοζύγισα τις κύριες πρόνοιες του προτεινόμενου σχεδίου επίλυσης και αποβάλλοντας το συναίσθημα, κατέληξα ότι τα τόσα ιστορικά διδάγματα που ως Έθνος έχουμε αποκομίσει μέσα από την μακραίωνή μας Ιστορία, δεν μου επιτρέπουν να γράψω στο χαρτί ότι είμαι ευτυχισμένος για τον τρόπο επίλυσης.
Γυρνώντας στη δεκαετία του ’30 και μετά τα Οκτωβριανά του ’31, οι Άγγλοι αποικιοκράτες για την καλύτερη λειτουργία της δικής τους αποικίας δημιούργησαν διάφορες μικτές επιτροπές για τη διευκόλυνση των κοινοτήτων έχοντας πάντα την εποπτεία και τον έλεγχο. Κατ’ αναλογία ο κύριος Ανάν, αντιγράφοντας στο έπακρο τους φίλους του Άγγλους προτείνει σήμερα τη σύσταση εννιαμελούς επιτροπής Ανώτατου Δικαστηρίου που θα ρυθμίζει τις διαφορές των δυο «κρατιδίων» και θα επιλύει τα διακρατιδιακά προβλήματα. Παρόμοιες επιτροπές θα υπάρχουν σε όλα τα καίρια σημεία όπως η κεντρική τράπεζα κ.α. Μάλιστα οι επιτροπές αυτές θα αποτελούνται από 3 ισόνομα μέρη: το Ελληνοκυπριακό, το Τ/Κ και αυτό των Ευρωπαίων. Άρα αυτό που οι Άγγλοι έκαναν με την ιδιότητα του αποικιοκράτη, ο Κόφι Ανάν μας ζητά να το επικυρώσουμε γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι το καπέλωμα θα είναι αναπόφευκτο.
Εκτός αυτών η πρόνοια για εκ περιτροπής προεδρία, ίση εκπροσώπηση στο κοινοβούλιο και στη δικαστική εξουσία καταλύουν το σημαντικότερο συστατικό της δημοκρατίας που είναι η αρχή της πλειοψηφίας. Δηλαδή, ισοπεδώνονται τα πάντα και μπαίνουμε στη λογική της πολιτικής ισότητας πράγμα που επεδίωκε για πολλά χρόνια ο Ντενκτάς και η Άγκυρα.
Είναι αξιοπερίεργο το γεγονός ότι για όλα αυτά δεν λήφθηκαν καθόλου υπόψιν τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας και επιδιώκεται κατάργηση του Διεθνούς Δικαίου με έναν ωμό και ανήθικο τρόπο. Είναι κατάφορη η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τόσο των Ε/Κ όσο και των Τ/Κ αφού οι βασικοί άξονες, ανθρώπινα δικαιώματα, ελευθερία εγκατάστασης και διακίνησης δεν προβλέπονται να τηρηθούν στο άμεσο μέλλον.
Αναφορικά με το θέμα των εποίκων για το οποίο η πλευρά μας διαρρηγνύει τα ιμάτιά της δεν διαφαίνεται σημαντική αλλαγή από τη σημερινή κατάσταση. Από τις 120 χιλιάδες των κουβαλητών θα φύγουν όπως λέει ο κ. Ανάν οι 35 χιλιάδες και οι υπόλοιποι θα πάρουν την ιθαγένεια του καινούριου κράτους.
Χωρίς να θέλω να επεκταθώ περαιτέρω στις πρόνοιες του ακατονόμαστου αυτού σχεδίου και ο πιο άσχετος με το αντικείμενο που ονομάζεται Κυπριακό αντιλαμβάνεται τις μαύρες τρύπες που εμπεριέχει το προτεινόμενο σχέδιο και σε πόσο χαώδεις καταστάσεις μπορεί να οδηγήσει η εφαρμογή του.
     Όπως προανάφερα ο καλύτερος δάσκαλος, προς αποφυγήν όλων αυτών των σκοπέλων, είναι η άντληση των διδαγμάτων μέσα από την Ιστορία. Τι κι αν ο κ. Ανάν μας επιστρέψει 8% του εδάφους και η Κύπρος παραμένει υπό την ομηρία εγγυητριών δυνάμεων όπως η Τουρκία και η Αγγλία; Το πάθημα των συμφωνιών του ’59-’60 θα έπρεπε να μας είχαν γίνει μάθημα. Η τουρκοανταρσία που ακολούθησε θα πρέπει να προβληματίζει και να μας ανησυχεί. Οι διακοινοτικές ταραχές ήταν η συνέπεια ενός κακού συντάγματος που όπως χαρακτηρίστηκε από έναν Ινδό συνταγματολόγο, «μόνο τρελοί θα μπορούσαν να έχουν τέτοιο σύνταγμα». Επομένως πως μπορεί το «νέο κράτος να λειτουργήσει με ένα πιο δυσκίνητο κρατικό μηχανισμό και με ένα πιο δυσλειτουργικό σύνταγμα από αυτό του 1960;
Ως νέοι αυτού του τόπου πρέπει να ανησυχούμε για το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας. Θα ήταν άδικο να περάσουμε τα όσα πέρασε η γενιά των γονιών μας, μέσα από διαταραχές και διαμάχες. Επίσης ως Έλληνας Κύπριος παραθέτω και τους προβληματισμούς μου αναφορικά με τον Ελληνισμό. Όπως έγραψα και παλιότερα, σε άρθρο μου στον «Άνεμο», διασυνδέοντας το πρόβλημα της Κύπρου με τις επερχόμενες διεκδικήσεις της Τουρκίας στη Θράκη ερωτώ και πάλι: «Αν η Κύπρος του 18% των Τούρκων αποτελέσει προηγούμενο στα ελληνοτουρκικά τι θα εμποδίσει την Τουρκία να ζητήσει καθεστώς συνδιοίκησης της Θράκης όταν σ’ αυτή κατοικούν 35% μουσουλμάνοι;»
Αδέλφια,
Αντισταθείτε στις σειρήνες και μην εισακούσετε τις κινδυνολογίες περί εκτροχιασμού της ενταξιακής πορείας της Κύπρου. Η ένταξη είναι κάτι αναπόφευκτο που σε πρώτη φάση θα γίνει με ή χωρίς τους Τ/Κ. Αυτό είναι το βασικότερο χαρτί που τηρούμε στο χαρτοφυλάκιό μας τα τελευταία χρόνια και θα ήταν καθαρή απόπειρα αυτοκτονίας αν από μόνοι μας το κάψουμε. Η Ε/Ε εντάσσει στους κόλπους της την Κυπριακή Δημοκρατία (δηλαδή όλο το νησί αφού δεν υπάρχει άλλη κρατική οντότητα αναγνωρισμένη) με το ευρωπαϊκό κεκτημένο προς το παρόν και μέχρι εξευρέσεως λύσης να λειτουργεί στις ελεύθερες περιοχές. Επομένως όσοι βιάζονται να βάλουν ταφόπλακες να κάνουν δεύτερες σκέψεις και να εναρμονιστούν με το καλώς νοούμενο συμφέρον του τόπου. Κλείνοντας θα ήθελα να παραθέσω την ακόλουθη σκέψη προς προβληματισμό όλων μας: Η ταχύτητα με την οποία εξελίχθηκαν τα γεγονότα στην Κύπρο τα τελευταία πενήντα χρόνια μας οδήγησαν από το όραμα της Ένωσης στο σχέδιο επίλυσης του Κόφι Ανάν. Αν οι εξελίξεις και τα επόμενα 50 χρόνια είναι αναλόγου ταχύτητας η δική μου η απορία είναι αν η Κύπρος θα τουρκέψει ή όχι.

ΚΟΛΟΒΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ